Ronald Reagan jest najczęściej przedstawiany jako heros. Tutaj jest człowiekiem. Twórcy nie koncentrują się na sukcesach Reagana. Pokazują to jego dziedzictwo w odmienny sposób. Nie było to samo pasmo sukcesów. Tutaj mamy błędy w polityce zagranicznej oraz wewnętrznej przypomniane. Twórca uniknął patosu i czołobitności. Nie podszedł do tematu jako fan Reagana a jako ktoś kto patrzy na niego z góry. Można mieć zastrzeżenia co do trzeciego aktu, bo w pewnym momencie przeskakujemy od czasu prezydentury do choroby. Pominięto nie wiedzieć czemu "Czarny czwartek" coś co było finałem polityki gospodarczej. Celowo czy nie? Trudno powiedzieć. Życie sprzed prezydentury to też duży skrót, więcej suchych faktów niż próby wejścia w nie i próby interpretacji. Atutem jest tu udział syna ale też sprowadzono go do roli komentatora nie pytając za bardzo o osobiste relacje między nimi. Mimo wszystko warto zobaczyć dla gorzkich faktów i bez słodzenia pokazanych lat osiemdziesiątych.